سبک زندگی

آنچه درباره داروی تالیدومید باید بدانید

مجله بهترینها خدمات بهداشتی – ممکن است در نگاه اول استفاده از مسکن هایی مانند تالیدومید بی ضرر به نظر برسد، اما اینطور نیست و هر دارویی اگر در زمان نامناسب مصرف شود می تواند عوارض جبران ناپذیری ایجاد کند. بیایید نگاهی به تالیدومید و عوارض جانبی احتمالی آن بیندازیم.

داروی آرام بخش - تالیدومید چیست - عوارض جانبی تالیدومیدداروی آرام بخش - تالیدومید چیست - عوارض جانبی تالیدومید

تالیدومید چیست؟

تالیدومید یک داروی آرام بخش است، اما مصرف آن در دوران بارداری منجر به نقص های جدی در اندام های بدن نوزاد می شود. این دارو بدون بررسی های کافی وارد بازار شد و پس از مشاهده نقایص شدید مادرزادی در کودکانی که مادرانشان در دوران بارداری از این دارو استفاده می کردند، مصرف آن ممنوع شد. بر همین اساس از سال 1957 تا 1961 محبوبیت داشت و فروش آن در همان سال متوقف شد. بنابراین توجه داشته باشید که داروی خطرناکی است و باید در حین حمل و نقل و دفع با آن دقت کرد.

تالیدومید به شکل قرص و کپسول 100 میلی گرمی موجود است. این دارو از طریق ادرار دفع می شود.

اگر قصد دارید از این دارو برای کنترل خشم یا رسیدن به آرامش به خصوص در دوران بارداری استفاده کنید، بهتر است از آن دوری کنید و با روش ها و تکنیک های ایمن، آسان و موثر در این زمینه آشنا شوید. مجله بهترینها پیوند برای این منظور”راهبردهای کنترل و مدیریت خشم“و”آرامش در دوران بارداری (تکنیک هایی برای رسیدن به آرامش در دوران بارداری)«پیشنهاد می کند

موارد مصرف، عوارض جانبی و تداخلات دارویی:

موارد استفاده کنید
درمان مولتیپل میلوما
درمان اولیه و نگهدارنده تظاهرات جلدی جذام اریتم ندوزوم
درمان بیماری کرون راجعه
زخم های دهانی عود کننده
درمان بیماری مزمن پیوند در مقابل میزبان
درمان ماکروگلوبینمی والدنستروم
عوارض بی خوابی، ضعف، سرگیجه، خواب آلودگی، تب، سردرد، بی خوابی، بی حالی، یبوست، فشار خون پایین، درد شکم، بی اشتهایی، اسهال، خشکی دهان، نفخ، ناتوانی جنسی، کمردرد و گردن،
تداخل دارویی
باربیتورات ها، کلرپرومازین، رزرپین، دگزامتازون

مقدار و روش مصرف

مقدار این دارو برای هر بیماری متفاوت است. معمولا مقدار دقیق به شرح زیر استاو این است:

  • مولتیپل میلوم تازه تشخیص داده شده در بزرگسالان: 200 میلی گرم روزانه با مقدار کافی آب، یک ساعت بعد از شام و ترجیحا قبل از خواب. دگزامتازون خوراکی به مقدار 40 میلی گرم روزانه در روزهای 1 تا 4، 9 تا 12 و 17 تا 20 مصرف شود دوره درمان هر 28 روز یکبار تکرار شود.
  • درمان حاد اریتم ندوزوم جذام متوسط ​​تا شدید (ENL) برای بزرگسالان و کودکان بزرگتر از 12 سال: مقدار 100-300 میلی گرم روزانه باید قبل از خواب تجویز شود. اگر وزن بیمار کمتر از 50 کیلوگرم باشد، درمان باید با دوزهای کمتر (100 میلی گرم) شروع شود.
  • درمان نگهدارنده برای پیشگیری و کنترل عوارض پوستی ENL برای بزرگسالان و کودکان بالای 12 سال: تا 400 میلی گرم در روز قبل از خواب یا در دوزهای منقسم. حداقل یک ساعت بعد از غذا تجویز می شود.
  • برفک مکرر دهان در بزرگسالان: برای درمان این بیماری روزانه 100 تا 300 میلی گرم غذا مصرف می شود. در برخی موارد، دوزهای بالاتر تا 600 میلی گرم مورد نیاز است.
  • بیماری پیوند در مقابل میزبان (GVHD) در بزرگسالان: روزانه 800-1600 میلی گرم غذا تجویز می شود.

نکاتی که باید در مورد مصرف این دارو بدانید

  1. این دارو در بیماران قلبی باید با احتیاط مصرف شود.
  2. به دلیل اثر آرام بخش، فعالیت هایی که نیاز به هوشیاری بیشتر دارند باید با احتیاط انجام شوند.
  3. توجه داشته باشید که پیشگیری از بارداری باید 4 هفته قبل از درمان شروع شود و در طول درمان و تا 4 هفته پس از قطع دارو ادامه یابد.
  4. اگر باردار شدید، فورا مصرف دارو را قطع کنید.
  5. با توجه به احتمال سرگیجه و افت فشار خون وضعیتی ناشی از این دارو، وضعیت خود را به آرامی از حالت خوابیده به ایستاده تغییر دهید.
  6. دارو را هنگام خواب، حداقل یک ساعت پس از شام، با یک لیوان آب مصرف کنید.
  7. این دارو باعث واکنش های آلرژیک می شود. در مورد هر گونه بثورات، تب، تپش قلب، فشار خون پایین یا سایر عوارض جانبی به پزشک خود اطلاع دهید.
  8. دفع دارو در شیر ناشناخته است. بهتر است مصرف دارو را در دوران شیردهی قطع کنید.

تصویر تالیدومید - داروی تالیدومیدتصویر تالیدومید - داروی تالیدومید

مراقبت های پرستاری و توصیه ها

– دارو می تواند باعث تشنج شود. در بیماران با سابقه تشنج یا کسانی که دارو مصرف می کنند یا شرایطی دارند که خطر تشنج را افزایش می دهد باید با احتیاط مصرف شود.

– در بیمارانی که در معرض خطر لخته شدن خون مانند تومورها، بیماری های التهابی و شیمی درمانی هستند، خطر ایجاد لخته خون با مصرف این دارو افزایش می یابد.

– بیمار را از نظر علائم لخته شدن خون تحت نظر بگیرید.

– در بیماران پرخطر از داروهای ضد انعقاد یا آسپرین به عنوان پیشگیری استفاده کنید.

– در بیماران قلبی، کبدی، سیستم عصبی، کلیه و یبوست با احتیاط مصرف شود.
– در بیماران مبتلا به ایدز با احتیاط مصرف شود، زیرا دارو باعث افزایش تعداد ویروس ها می شود.
به دلیل اثرات تراتوژنیک دارو، اهدای خون یا اسپرم در طول درمان با این دارو مجاز نمی باشد.

نوشته های مشابه

دکمه بازگشت به بالا