معرفی انواع مزه و محل حس شدن هر مزه روی زبان

مجله بهترینها سرویس محتوای آموزشی – زبان شامل ماهیچه هایی است که با غشاهای مخاطی پوشیده شده اند. این ماهیچه ها به فک پایین و استخوان هیوئید متصل می شوند که مستقیماً روی حنجره قرار گرفته و ماهیچه های زبان را سفت می کند. استخوان هیوئید تنها استخوانی در بدن انسان است که با هیچ استخوان دیگری تماس ندارد. تعداد پایانه های عصبی در رشته های عضلانی بسیار زیاد است، بنابراین زبان می تواند غذا را در دهان نگه دارد و آن را بین دندان ها قرار دهد.

نواحی خاصی روی سطح زبان وجود دارد که طعم غذا را حس می کند. این نواحی با برجستگی های بسیار کوچکی به نام پاپیلا شروع می شوند. پاپیلاها سطح زبان را تشکیل می دهند و بافت سخت آن را ایجاد می کنند. ساختارهای کوچک لامپ مانند بین فرآیندهای جانبی و پایه زبان قرار دارند. این ساختارها اندام های حسی به نام جوانه های چشایی هستند. ما را قادر می سازد از حس چشایی خود لذت ببریم و زمانی که غذا نامناسب است به ما هشدار می دهد.

انواع اصلی طعم

1. شیرینی

وجود شکر و برخی مواد دیگر باعث ایجاد شیرینی می شود که معمولاً به آن حس لذت بخش می گویند.

2. ترشی

طعم ترش توسط زیرمجموعه کوچکی از سلول ها که در سراسر جوانه های چشایی زبان توزیع شده اند، تشخیص داده می شود. میوه هایی مانند لیمو، انگور، پرتقال، تمرهندی و گاهی هندوانه از جمله گروه های غذایی با طبیعی ترین طعم ترش هستند.

3. شوری

ساده ترین گیرنده کشف شده در دهان، گیرنده کلرید سدیم (نمک) است. شوری مزه ای است که عمدتاً به دلیل وجود یون های سدیم ایجاد می شود.

4. تلخی

تلخی لطیف ترین طعم است. بسیاری از مردم این طعم را ناخوشایند، تند یا ناپسند می دانند، اما گاهی اوقات آن را طعم ملایمی می دانند و از طریق عوامل تلخ به غذا اضافه می کنند. غذاها و نوشیدنی های تلخ رایج عبارتند از قهوه، کک شیرین نشده، یربا میت آمریکای جنوبی، کدو تلخ و زیتون.

5. ملس

میلاس طعمی اشتها آور است و معمولاً در انگلیسی با نام ژاپنی، umami یا mitti توصیف می شود. این طعم را می توان در پنیر، سس سویا و بسیاری دیگر از غذاهای تخمیری و تخمیری یافت. این طعم در گوجه فرنگی و لوبیا نیز یافت می شود.

بنابراین باید توجه داشت که فقط چهار نوع گیرنده طعم ها وجود دارد:

(1) شیرین، مانند آنچه از قند خانگی تولید می شود;

(2) ترش، مانند آنچه با سرکه تولید می شود;

(3) سر و صدا، مانند آنچه با نمک خانگی تولید می شود;

(4) تلخ، مانند آنهایی که توسط کافئین یا کینین تولید می شوند.

انواع مزه ها در کجای زبان احساس می شود؟

هر یک از گیرنده های چشایی در مناطق خاصی از سطح زبان متمرکز شده است. بنابراین، انواع اصلی گیرنده های چشایی در زبان عبارتند از:

• گیرنده ها آب نبات اغلب روی نوک زبان متمرکز می شود (به کودکی توجه کنید که ترجیح می دهد به جای جویدن آب نبات آن را لیس بزند.)
• گیرنده ها ترشی اغلب در کنار زبان قرار دارد آنها بیشتر توسط اسیدها تحریک می شوند.
• گیرنده ها شوری بیشتر در نیمه جلوی زبان، سطح بالایی و پهلوها وجود دارد. این گیرنده ها معمولا توسط نمک های معدنی تحریک می شوند.
• گیرنده ها تلخ در قسمت های داخلی (انتهای) زبان این گیرنده ها توسط مواد شیمیایی مختلف تحریک می شوند. اگرچه تعدادی از نمک های معدنی منیزیم و کلسیم نیز طعم تلخی ایجاد می کنند، اما بیشتر این مواد شیمیایی ترکیبات آلی هستند.

تعداد جوانه های چشایی در کودکان بسیار بیشتر از بزرگسالان است. این جوانه ها تقریباً در تمام نواحی زبان و حتی لب کودکان یافت می شوند. شاید به همین دلیل است که بزرگسالان سلیقه متفاوتی نسبت به کودکان دارند که از طعم تلخ متنفرند و غذاهای شیرین را ترجیح می دهند. هر فرد بالغ به طور متوسط ​​9000 جوانه چشایی در سطح زبان، سقف و گلو دارد.